Op 10 september 1942, komt een familievriend langs om te vertellen over de Joden vervolging in Amsterdam. Op 11 September maken Gerrit en Celia het besluit dat ze iets moesten doen en dus ging Celia om 13.45 uur met de trein van naar Amsterdam. Ze haalde als eerst een moeder en een kindje op. Met z'n drieeën besloten ze eerst een kopje koffie te drinken in Utrecht.  

Vervolgens besloot Celia om de ouders van de moeder ook op te halen, plus nog een oom en tante van haarzelf. Ze liet deze mensen onderduiken in hun huis in Veenendaal. Het huis waar mijn opa zijn jeugd stil moest doorbrengen, omdat hij niet veel mocht praten of ander geluid mocht maken.  

De familie Vinke heeft nooit echt te horen gekregen dat ze bevrijd waren. Gerrit ging melk halen op de fiets in Ede. Ede was al wel bevrijd. Hier werd Gerrit opgepakt door de geallieerden en op de kazerne in Ede gehouden voor 2 dagen.

Zijn vrouw, kind (mijn opa) en de onderduikers komen hem na en worden op verschillende plekken in Ede ondergebracht. De Familie Vinke verblijft bij kennissen waarna ze al wel weer gauw terugkeren naar hun huis in Veenendaal. Het huis is in puin en alle ramen zijn eruit geschoten. De Familie Vinke bouwt het huis weer op en niet veel later is ook Veenendaal bevrijd.