Vaak zaten we in onze kelder als er weer luchtalarm was. We waren wel met 15 mensen in huis, want behalve ons gezin van 8 mensen hadden wij evacuees uit Velp waarmee we ook de rantsoenbonnen moesten delen. In de mooie villa aan de overkant waren Duitse officieren en soms ging ik met mijn oudere zussen daarheen om te vragen of ze soms wat eten voor ons over hadden. Dat lukte meestal. 

 

Toen op 16 april kwam daar een einde aan en rolden de Canadese tanks door onze laan. Ik stond met mijn grote zusjes buiten voor het huis te zwaaien naar ze en de Canadese jongens keken hun ogen uit naar ze en deelden chocolade uit!! Dat was de heerlijkste chocola ooit. 's Avonds op de markt was het groot feest waar iedereen kon komen. Ik herinner mij nog dat mijn ouders best zenuwachtig waren of mijn zussen wel weer op tijd thuis zouden komen!